मगर समुदायमा भागी विवाह गर्ने चलन छ। करिब ९० प्रतिशतले भगाएकै खबर कान्तिपुर दैनिकमा छ। त्यसैलाई औपचारिकता दिने उनीहरु समय मिलाएर समाजलाई साक्षी राखी धुमधाम बिहे गर्छन्। भागेर आएका जोडीले जति बुढो भए पनि औपचारिक विवाह नगरी सामाजिक मान्यता  पाउँदैनन्। 

‘अरुको के कुरा, मैले ३ जना छोरा लाठे भएपछि गतबर्ष बल्ल बिहे गरें,’स्थानीय शिक्षक निलबहादुर मगरले भने,‘हाम्रो चलन नै यस्तै छ।’ अर्का स्थानीय पूर्ण बहादुर मगरले ७० बर्ष कटेपछि बल्ल बिहे गरे। त्यतिबेला उनका नातिनातिना नै जवान भइसकेका थिए। बिहे गरेको केही समयमै उनको मृत्यु भयो। 

भागेर जाने चेलीलाई माइतीले सहजै नस्विकार्ने भएकाले विवाह गर्न ढिलाइ हुने गरेको हो। माइतीको सहमति पर्खदासम्म उनीहरुको उमेर छिप्पिसकेको हुन्छ। 
छोराछोरका आमाहरु बेहुली बनेरश्रीमा र जन्ती साथै लगि माइत जान्छन्। बेहुलीको माइती  पक्षलाई श्रीमान देखाउँदै दुलाहा स्विकार्न अनुरोध गर्छिन्। माइती पक्षले दुलाहा स्वीकार्दा ठेकी समाउन दिने चलन छ।