रुकुम : कुष्ठरोग लागेपछि अरुलाई पनि सर्छ भन्ने अन्धविश्वासका कारण रुकुमको बाँफीकोटकी एक महिला ४० वर्षदेखि खोलाको किनारमा बस्दै आएकी छन्।
बाँफीकोट–८ की ६० वर्षीया तुलसा केसी कुष्ठरोगकै कारण ४० वर्षदेखि स्थानीय ढार्नेखोलाको छेउमा बस्ने गरेकी हुन्। सानै उम्मेरमा कुष्ठरोग भएपछि उनलाई आफन्त र गाउँलेले खोलाको किनारमा छाप्रो बनाइदिएका थिए।
१३ वर्षको उमेरमै कुष्ठरोग लागेको र त्यस बेलादेखि आफू एक्लै बस्दै आएको केसीले बताइन्। लामो समयदेखि कुष्ठरोगले पीडित बनेकी केसीलाई अहिले भने सञ्चो भइसकेको छ। रोग सञ्चो भएपनि गाउँमा आफूलाई हेर्ने दृष्टिकोण नफेरिएको उनको गुनासो छ। “अहिले पनि गाउँमा कतै म जाँदा कुष्ठरोगी आई भन्दै सबै टाढा भाग्छन्, केसीले भनिन् 'त्यही भएर पनि म यही कटेरोमा (सानो छाप्रो) बस्छु।” उनी अहिले अपाङ्ग बनेकी छन्। केसीका हात, खुट्टाका औँला छैनन् भने शरीरमा गाठागुठी परेका छन्।
सुनसान खोलाको छेउमा रहेको सानो छाप्रोमा बस्ने केसीले गाउँमा मागेर छाक टार्ने गरेको बताइन्। बस्ने बास, खाने गाँसका साथै रात काट्नको लागि कपडा समेत नभएपछि अहिले चिसोमा निकै समस्या भएको उनले बताइन्। “चिसोको समयमा त रातभरि आगो बालेरै बस्छु, चिसोले सुत्न सक्दिन' उनले भनिन् 'मलाई सहयोग गर्ने कोही भए कपडा र यो मेरा घर बनाइदियोस्।”
रोग लागेपछि औषधि उपचार गर्ने ठाउँ नहुँदा धामीझाँक्रीको कारणले गर्दा आफू अपाङ्ग भएको केसीको भनाइ छ। उनी अहिले लट्ठीको सहाराले गाउँघरमा जानआउन सक्छिन्। अहिले पनि केसीलाई कसैले घरभित्र जान भने दिँदैनन्। गाउँ घरमा गए पनि आँगनभन्दा टाढाबाटै खानेकुरा माग्ने गरेको उनले बताइन्।
तपाईंको ईमेल गोप्य राखिनेछ ।